نیمه ی راه ...
شعار این سری: don't care too much for details :)
البته این شعار بعد از اینکه یک بیت رو دویست بار روی یک صفحه آ-چهار نوشتمُ به دلم ننشستُ اعصابم بهم ریخت خلق شد. این کارها باید باعث بشه لحظات مفرحی داشته باشیم، پس وسواس بیش از حد و کمالگرایی تعطیل دلشاد بانو جــــــان...
آهنگ های فسیل یادتون نره.. دختر صحرا :)))
پیش به سوی "آفرینش..."
شما را بیش از هرچیز سفارش میکنم به امر آفرینش!! ( قال میس دل شاد بانو ).
مهم نیست آفریده تان چقدر زیبا، حرفه ای و شیک باشد، مهم این است که ساخته ی دست خودتان استُ احساس، خلاقیت، وقت و توجه شما صرف آن شده :) .
برای "محسن :)"
بعضی آدم‌ها به دنیا آمده‌اند که رسالتی داشته باشند؛ رسالت بعضی‌هایشان لبخند زدنُ لبخند نشاندن است... این پیام‌بَرهای معاصر معجزه هم دارند، معجزه‌شان این است که با یک دو نقطه پرانتز بسته‌ی ناقابل می‌توانند آسمان آسمان لبخند روی لب‌هایت بنشانند.
کتاب محبوبِ من بدون شک "شازده کوچولو" ست. که البته ندارمش!!! بار اول پی دی افش را خواندمُ دفعات بعد شازده کوچولوهایی که برای اینُ آن هدیه گرفتم، هم برای دوباره وُ چندباره خواندن این شاهکار، هم برای هایلایت کردنُ اسمایلی گذاشتن کنار بخش های خیلی محبوبم. اینکه ندارمُ نخریدمش هم به این خاطر است که دوست دارم شازده کوچولویی هایلایت شده هدیه بگیرم ... :)
هر چه منتظر ماندیم کسی شازده کوچولو هدیه نکرد به ما، بنابراین خودمان را - جوری که متوجه نشویم - پیچاندیمُ تقویم شازده کوچولو خریدیم :)
بارون بباره قشنگ قشنگ... بایستی کنار پنجره ی بازُ |این| رو گوش بدیُ دستاتو بگیری زیر بارونُ باد بپیچه لای موهای دو سانتی! تُ بیخیال سرما خوردگی...
+ عکس قدیمی...
